عباس معروفی توی کتابِ سال بلوا
جایی میگه
صورتم را به شانه اش گذاشتم و
گفتم: دوست دارم ماه من و تو همیشه پشت ابر بماند و هیچکس از عشق ما باخبر نشود.
آدمها حسودند
زمان بخیل است
و دنیا عاشق کش است
خلاصه اینکه : هرچیزی اعم از سلامتی ، ثروت ، آرامش ، معشوقه
و هر چیزی که به ذهنمون میرسه،
یکروزی از زندگی ما میره...
اما اگر در موردش با آدما صحبت کنیم
احتمال اینکه زودتر از دستش بدیم ، هستش.....