درخت، سرما رو تاب نمیاره
ولی میدونه زمستون که برسه، وقت خوابه.
آدما هم همینطورن؛
گاهی میدونن مخاطبشون رو فلان روزِ خاص نمیبینن
و ذهن، برا نبودنش آمادهست...
اما اگه اون روز، بیشتر طول بکشه
دلشون تنگ میشه
پژمرده میشن.
امان از دوست داشتنهای پذیرفتهنشدهی بیوصل...
از اونایی که مخاطبت هم میگه: "برو بابا، تمومش کن..."